dinsdag 13 november 2012

in de ziekenboeg

Hallo allemaal,

hier zit ik dan, met mijn been omhoog :) Maar wel weer een leuk verhaaltje voor jullie.

Afgelopen zaterdag zouden we naar een dorpje hier in de buurt gaan om wat lokale mensen te ontmoeten. Ik zou een van de meisjes uit onze groep meenemen op mijn brommer en Matt een jongen. Helm op, rijbewijs mee en klaar om te vertrekken. Daar gingen we. Maar nog voor we in het dorpje aankwamen, had ik een ongeluk met de brommer. (en daarom zit ik dus nu met mijn been omhoog)

Aangezien de wegen hier niet zo goed zijn als in Belgie, is rijden hier veel moeilijker. Het is nu regenseizoen en de wegen veranderen na elke hevige bui. En op een of andere manier had ik een steen gemist op die slechte weg en voor we het goed en wel besteften, vlogen we de lucht in en rolden we na de landing nog een stukje verder. Dat was even schrikken.

Het meisje dat achterop zat bij mij was redelijk oke. Ik had de klap een beetje opgevangen en ze stond ook onmiddelijk terug recht. Zij had ook een lange broek en een vest aan dus dat hielp ook wel.
De eerste mensen die voorbij reden stopten om ons te helpen en even later was ook Matt terug gekeerd (Hij was al een eindje verder want hij rijdt sneller dan mij) om ons te helpen.

Bekomen van de eerst shock, keerden we terug naar de ministrie. Ik achterop mijn brommer bij de andere jongen en het meisje achterop bij Matt. Ze brachten ons onmiddelijk naar de ziekenboeg waar we wel minsten twee uur pijnleden toen ze al onze wondes moesten uitwassen. We waren gevallen op een zandweg dus dat betekent heel vuile wondes!

Mijn brommer is redelijk oke. Mijn linker spiegel is kapot en het linkervoetsteuntje voor de persoon achterop ook. Maar dat is maar de brommer. Het meisje en ik zijn oke. Dat is het belangrijkste!
Ik was wel heel blij dat ik mijn helm op had want die ziet er ook niet zo goed uit :p

Het is nu al woensdag en het meisje dat met me meereed is al bijna helemaal genezen. Haar linkervoet is nog gevoelig maar ze loopt toch alweer rond. En dan hinken we gewoon samen door de TC :p

Mijn wondes waren iets serieuzer dus ik heb nog wel even tijd nodig om te genezen. Maar ik heb er ook al het vertrouwen in dat alles wel weer goed komt.

We hebben veel 'geluk' gehad bij dit ongeluk maar zoals ik al zei :"Als je nooit iets gevaarlijks doet is het leven ook maar saai :D

 
Mijn linkervoet is er het ergst aan toe.

 
Een klein beetje dikker :p

maandag 5 november 2012

wat fototjes

 
De traditionele dayakkleding

 
Een van de stammen die een optreden deden op de dayaknight. Deze stam won de wedstrijd. Hun optreden was echt GEWELDIG!

 
Vooraf aan de avond gingen heel veel voorbereidingen. Zoals het dayaketen klaarmaken.

 
Ik ben helemaal ingewijd in het klaarmaken van de typische gerechten en ben geslaagd voor de test :D

 
Onze lieve dayakprinses...

 
En de dayakstrijder

 
En nog eens twee lieve boerenmeisjes...