Helemaal opgekleed voor Goede Vrijdag.
Dramastukje over de kruisiging van Jezus.
maandag 9 april 2012
Pasen
Dag vriendjes en vriendinnetjes,
Hier nog eens een kort berichtje over Pasen. We hebben een
super leuk paasfeest achter de rug en ik wil jullie er dus even iets over
vertellen. Ik zal beginnen met Goede Vrijdag want dat is hier ook altijd iets
speciaal. De morgen van Goede Vrijdag hadden we een kerkdienst. Iedereen was
gekleed in kleren uit de tijd van Jezus. De kinderen hadden lakens en
handdoeken rond zich gedraaid. Er was een drama, aanbidding en een preek. Het
was heel gezellig om samen met iedereen verkleed te zijn. Maar wel heel warm!
:p In de namiddag was het vrij dus konden we gaan wandelen of gewoon rusten. En in mijn geval opruimen van mijn reis naar
Kuching en in de asrama op de kinderen letten. En ’s avonds hadden we ‘cinema’
in TC :D
Op zaterdag was het een gewone werkdag en moest ik dus
koken. Van ’s morgens 4 tot ’s avonds 6 :p
En op zondag was er een paasdienst met nog eens een drama,
een (super lange!!) preek en geweldige aanbidding! Het was een heel gezegende
dienst!
In de namiddag ging ik samen met een paar meiden van de
asrama naar een dorpje hier in de buurt. Ze moesten daar met de school
volleybal spelen en ik ging mee om hen aan te moedigen en foto’s te trekken.
Daar aangekomen was ik natuurlijk onmiddellijk sensatie. Als enige westerse ben
je al snel heel interessant. Ik verstopte me dus maar in een klein hutje met
enkele vrouwen en kinderen en we hadden een gezellige babbel. En het handige
was, geen mannen toegelaten :p De wedstrijd verliep vlot maar ze verloren op
het randje. Na de wedstrijd wilde we terug naar huis gaan maar de chauffeur
kwam niet opdagen. Dus we wandelden de hele weg naar huis. Lekker warm!! :D En
nu heb ik mooie rode wangetjes :p
Het was een geslaagd paasweekend!
Fototjes volgen als het internet het een beetje beter doet! :D
Grtjs Liesje
vrijdag 6 april 2012
Dat is pas reizen!
Hallo iedereen,
hier volgt nog eens een verhaaltje van mijn avonturen in Indonesie. Afgelopen week was ik in Kucching om mijn visum aan te vragen en gisteren (donderdag 06/04/2012) reisden we terug naar LWV. Een reis van ongeveer 12 uur. Toen we te horen kregen dat we met een grote bus met airco zouden reizen waren we heel blij. Relaxed reizen, snel terug thuis,... Mooie vooruitzichten! Maar niets was minder waar. Voor dat de trip begon, moesten we eerst al meer dan een uur wachten aan het busstation in de vlakke zon! Dat zat dus al niet mee. Toen de bus uiteindelijk aankwam konden we (veel te laat) vertrekken.
Het eerste deel van de reis verliep redelijk goed. Maar toen we aan de plaats waren gekomen waar we moesten overstappen, was de bus die we moesten hebben er niet. Wachten is dan weer de enige optie. Na VIER uur wachten, kwam dan eindelijk de bus. (De bus had zoveel vertraging omdat hij een ongeluk gehad had en er dus een andere bus ter vervanging moest komen.) We waren nog niet goed onderweg of het begon te regenen. Regenweer is hier niet goed voor de straten en dus ook geen voordeel als je een heel stuk te reizen hebt. Heel snel werd het donker en de bus kon nog maar heel traag rijden. Alles ging dus veel trager dan verwacht.
Drie uur voor we thuis zouden komen, reed de bus door een diep gat in de weg dat hij door het donker en de regen niet gezien had. Iets raakte de onderkant van de bus en de bus was niet meer te maken. Er zou dus weer een andere bus gestuurd moeten worden. Maar aangezien de omstandigheden (het weer, de plaats,...) zou dat betekenen dat we moesten overnachten in de bus. Gelukkig waren er een paar lieve mensen uit LWV die ons wilde komen oppikken op de plaats waar de bus het begaf. Ze waren al onderweg maar we zouden toch nog twee uur moeten wachten.
Maar Emily en ik moesten zo dringend naar het WC! We zouden het nooit nog 5 uur (waarvan drie uur hobbelend achter in een vrachtwagen) kunnen ophouden. Maar we waren in 'the middle of nowhere' en geen WC dus. Er zat niets anders op dan in het donker, in de jungle naar de WC te gaan. Dat was een heel avontuur. Een iemand op wacht om te kijken of er niemand aankomt en zelf heel goed kijken of er geen slangen of schorpioenen rond je zaten :p Ja, dat kan dan ook weer van onze junglechecklist gehaald worden :D
Terug naar de reis... Na twee uur wachten kwamen de jongens aan. We laadden onze koffer in de vrachtwagen en merkten dat deze helemaal doorweekt waren! De kofferbak van de grote bus was niet waterdicht en door de regen was dus alles helemaal nat. Maar we waren te moe om ons daar zorgen over te maken. We klommen in de vrachtwagen en vertrokken naar huis. Na drie uur koudlijden (de wind en regen in de open bak van de vrachtwagen!) kwamen we moe en helemaal nat eindelijk in LWV aan!!
Maar slapen zat er nog niet niet. Eerst een (koude!) douche en alle natte spullen uit de koffer halen. Een beetje opruimen en dan eindelijk het bed in.
De reis duurde in het totaal 19 uur! We vertrokken om 6 uur in de morgen en kwamen om 1 uur thuis aan. We hebben in het totaal meer dan 7 uur op bussen gewacht en ons geduld is zeker op de proef gesteld!
Ik ben nog steeds super moe maar wel ZO blij dat ik terug thuis ben!! Toen ik vanmorgen aan de ontbijttafel zat met de kinderen was ik de vermoeidende reis al bijna vergeten en wist ik zeker dat het het allemaal waard is!
Zo dat was weer eens een verhaaltje voor jullie :D
En onthoud goed... als jullie mij willen komen bezoeken, zullen jullie hetzelfde moeten doormaken :p
grtjs Liesje
hier volgt nog eens een verhaaltje van mijn avonturen in Indonesie. Afgelopen week was ik in Kucching om mijn visum aan te vragen en gisteren (donderdag 06/04/2012) reisden we terug naar LWV. Een reis van ongeveer 12 uur. Toen we te horen kregen dat we met een grote bus met airco zouden reizen waren we heel blij. Relaxed reizen, snel terug thuis,... Mooie vooruitzichten! Maar niets was minder waar. Voor dat de trip begon, moesten we eerst al meer dan een uur wachten aan het busstation in de vlakke zon! Dat zat dus al niet mee. Toen de bus uiteindelijk aankwam konden we (veel te laat) vertrekken.
Het eerste deel van de reis verliep redelijk goed. Maar toen we aan de plaats waren gekomen waar we moesten overstappen, was de bus die we moesten hebben er niet. Wachten is dan weer de enige optie. Na VIER uur wachten, kwam dan eindelijk de bus. (De bus had zoveel vertraging omdat hij een ongeluk gehad had en er dus een andere bus ter vervanging moest komen.) We waren nog niet goed onderweg of het begon te regenen. Regenweer is hier niet goed voor de straten en dus ook geen voordeel als je een heel stuk te reizen hebt. Heel snel werd het donker en de bus kon nog maar heel traag rijden. Alles ging dus veel trager dan verwacht.
Drie uur voor we thuis zouden komen, reed de bus door een diep gat in de weg dat hij door het donker en de regen niet gezien had. Iets raakte de onderkant van de bus en de bus was niet meer te maken. Er zou dus weer een andere bus gestuurd moeten worden. Maar aangezien de omstandigheden (het weer, de plaats,...) zou dat betekenen dat we moesten overnachten in de bus. Gelukkig waren er een paar lieve mensen uit LWV die ons wilde komen oppikken op de plaats waar de bus het begaf. Ze waren al onderweg maar we zouden toch nog twee uur moeten wachten.
Maar Emily en ik moesten zo dringend naar het WC! We zouden het nooit nog 5 uur (waarvan drie uur hobbelend achter in een vrachtwagen) kunnen ophouden. Maar we waren in 'the middle of nowhere' en geen WC dus. Er zat niets anders op dan in het donker, in de jungle naar de WC te gaan. Dat was een heel avontuur. Een iemand op wacht om te kijken of er niemand aankomt en zelf heel goed kijken of er geen slangen of schorpioenen rond je zaten :p Ja, dat kan dan ook weer van onze junglechecklist gehaald worden :D
Terug naar de reis... Na twee uur wachten kwamen de jongens aan. We laadden onze koffer in de vrachtwagen en merkten dat deze helemaal doorweekt waren! De kofferbak van de grote bus was niet waterdicht en door de regen was dus alles helemaal nat. Maar we waren te moe om ons daar zorgen over te maken. We klommen in de vrachtwagen en vertrokken naar huis. Na drie uur koudlijden (de wind en regen in de open bak van de vrachtwagen!) kwamen we moe en helemaal nat eindelijk in LWV aan!!
Maar slapen zat er nog niet niet. Eerst een (koude!) douche en alle natte spullen uit de koffer halen. Een beetje opruimen en dan eindelijk het bed in.
De reis duurde in het totaal 19 uur! We vertrokken om 6 uur in de morgen en kwamen om 1 uur thuis aan. We hebben in het totaal meer dan 7 uur op bussen gewacht en ons geduld is zeker op de proef gesteld!
Ik ben nog steeds super moe maar wel ZO blij dat ik terug thuis ben!! Toen ik vanmorgen aan de ontbijttafel zat met de kinderen was ik de vermoeidende reis al bijna vergeten en wist ik zeker dat het het allemaal waard is!
Zo dat was weer eens een verhaaltje voor jullie :D
En onthoud goed... als jullie mij willen komen bezoeken, zullen jullie hetzelfde moeten doormaken :p
grtjs Liesje
Abonneren op:
Posts (Atom)